Değişmek, gelişmek, yenilemek, yenilenmek, muasırlaşmak ama…

Dokuyu, yapıyı, tarihi izleri yok etmeden, yıkmadan, bozmadan, silmeden…

Geçmişle bağı koparmadan, bugünü de yarına rabıta kabul ederek…
Kadir- kıymet bilerek, vefayı öldürmeden, bakar-kör, duyarsız, duygusuz olmadan…
Millet olarak tecrübeyi tekrar tecrübe etme bağnazlığına saplanmadan, doğruyu tercihte zorlanmadan…

İnsanlar ölmeden, mekânlar tanınmaz yüzlere bürünmeden keşkesiz bir şekilde…

Yukarıdaki ifadeler her ne kadar uzun gibi görünse de tarihsel sürecin bir özetidir.

Hayattayken yalnızlığa terk edilen rahmetli Enver Demirbağ’ı hayırla yad etmek elbette
ki çok güzel ve anlamlı. Ama asıl anlam, önem haytayken kişinin gönül iklimini de unutmadan ilgilenmek değil mi?

Hayattayken yapılan ziyaret anlamlı olduğu kadar, kim bilir talihsizlikler de engellenebilirdi. Belki sebepler dairesinde ölüm vuku bulmaz, hayta devam ederdi. Takdiri Hüda böyle tecelli etmiş. Allah rahmet etsin.

Ya benzer bir şekilde günlük konuşmalarımızın arkadaşı Yol Yemez Nazmi Baba ve diğerlerini… Bu örnekleri yerelden genele doğru yaymak mümkün. Mesela Kazancı Bedir. Yani nedense terki alem, tecdidi(tahribi) mekânla keşkeli ifadelerle kelimeler, cümleler birbirlerini kovalıyor.

O halde yeni keşkeleri kullanmadan mevcut değerlere sahip çıkmak Harput’u canlı tutmaktır. Lokman Tasalı, Kerim Sunguroğlu gibi Ağabeylerimiz, büyüklerimiz Harput’un yaşayan canlı şahitlerinden akla gelenlerden birkaçı. Büyüklerimizi anlamak, değerlerini bilmek için ölümlerinden sonra keşke demeye ne gerek ola ki?

Bu örnekleri yaşadığımız mekândan tutun, ilimiz, bölgelerimizden tutun ta ülkemizin geneline yaymak mümkün.

Gelelim bir de ilimize can veren, anlam katan tarihi mirasımıza, bizi temsil eden hizmet birimlerimize.

Harput, Hazar, Keban… derken tarihe mal olmuş daha birçok mekânın varlığını, tarihin gerçeklerine aykırı davranmadan, dokusunu bozmadan değiştirebilmek, geliştirebilmek insanlığa ve tarihe en büyük katkıdır. Konuyu daha müşahhas hale getirmek gerekirse;

Harput, maarifin, medreselerin, eğimin merkezidir. Elazığ da Harput’un ovadaki devamıdır. Geçmişte var olan bu mirasların bir kısmı değişik şekillerde günümüze kadar devam etmektedir. Elazığ Lisesi, Elazığ İmam Hatip Lisesi, Mezre… gibi

Alanında tek olan ve Elazığ’ın medarı iftiharı olan Elazığ İmam-hatip Lisesi ve Mezre(a) Elazığ’ın gözbebeğidir. Bu sıralarda kimler oturmadı, hangi hizmetler buralarda anlam bulmadı ki? Ya geçmişi ta bin sekiz yüzlü yıllara dayanan Elazığ Lisesi?

Bugünkü ömür beklentisi artık atmış, atmış beş yaşarlı arası değil. Dün bu yaştakilere yaşlı derken şimdi ise yaşlılık kavramının rakamları yaklaşık yetmiş beş yaş üstü. Elazığ Lisesinin geçmişi ise yüz yıldan fazla. Yüz yılı deviren bir geçmiş. İşte Elazığ’ın, tarihini, dokusunu, havasını hissettiren koca mir miras. Ve nice kişilerin tedrisat gördüğü kişilerin yetiştiği bir okuldur Elazığ Lisesi.

Tarihte bir vizyon ve misyon üstlenmiş Elazığ Lisesi. Elazığ ile bütünleşen ve Elazığ’ı yansıtan bu lisemizin Elazığ’dan farkı almış olduğu lise sözcüğüdür. Lise kavramı içerisinde de Elazığ var, Elazığlı var.

Ülke genelinde eğitimde yeniden yapılanma söylemleri Elazığ Lisesini yaklaşık bir yıldır tedirgin etmektedir. Bu duruma Elazığ Lisesi ile hemhal olanlar daha üzgün. Neden mi?

Çünkü Elazığ Lisesinin kapanacağı veya başka okulların ek binası olacağı yönündeki duyumlar tedirginliğe neden olmuş.

Yazının başında değişmek, gelişmek, yenilemek, yenilenmek, muasırlaşmak ama diyerek satırları sıralamıştık. Şimdi olumsuzu sesli düşünmemek gerekirse;
Elazığ Lisesinin kapanması amadan sonrakilerin gerçekleşmesidir. Elazığ Lisesinin de kapanması ile eş anlamlıdır. Bu da tarihi, Elazığ’ı tarihin derinliklerinde çukura sürüklemektir, tarihin, dokunun, yapının yok olması demektir.

Elazığ Lisesinin Anadolu Lisesi demek de dün yaşayan Harput mirasını ovada devam ettirmektir. Şimdi bir başka ama

Elazığ Okuyor Kampanyası ile Türkiye’nin yüzü Elazığ’a çevrilmişti. Aynı zamanda eğitim merkezi, bölgesi olan Elazığ’da tarihe, eğitime çok duyarlı bir kadro söz konusudur. Gerek Elazığ Valimiz, Milli Eğitim Müdürümüz; Kısaca Elazığ Valiliğimiz eğitim ve kültür konusunda duyarlı, gayretli ve hizmet kervanının yürümesi için eğitim kurumlarının bir bir Elazığ’da yerleşmesi için gayretler sarf ediyorlar.

Dedik ya bu bir duyum. Olsa olsa bu bir yanlış anlaşılma, kendini yeterince anlatamama, tahmin, iletişim kopukluğudur. Çünkü Elazığ kendine has yaklaşımı ve üslubuyla eğitimin mahfisi değil, mimarıdır. Kapanmak furyası yerini tecdit ile tekrar Anadolu Lisesi veya ismin devamı ile neşvü nema bulacağına inanmamak için hiçbir ama hiçbir gerekçe ve ihtimal neden olsun ki.

Çünkü eğitim geride bırakılacak ölümsüz bir mirastır.