Niye Sen, beni ömründe sadece bir gün, mayıs ayında, pazar günü mü hatırladın da ben de seni o gün anayım Anne. Senin güzelliklerin, fedakârlıkların karşısında seni sadece bir gün hatırlamak haksızlık olmaz mı Ana!
Allah’ım sanki içerisinde tılsımlar gizli, bir o kadar anlamlı, bir o kadar sıcak, ta derinlerden gelen temiz, saf, bir o kadar şefkat dolu, insanın ağzına yakışan öyle güzel bir ifade ki anne, ana sözcükleri.


Sevgililer Sevgilisi ta asırlar öncesinden her dönemdeki insanlar için geçerli olan bir gerçeği, insana en yakın olanlar arasında ilk üç sıralamanın anneye ait olduğunu söylememiş mi?


Bir noktada insanın sebebi hilkati, bize en yakın olarak takdim edilen annelerimiz “cennetin ayakları altında olduğu” cennete giden yollar değil mi?


Hamile olmak, doğurmak ve merhametli olmak, bu güzellikler kimde var ana dışında kimde var ki?
Yavrularını korumak adına kartal karşısında adeta aslan kesilen, kedi ve köpeğe karşı küçücük cüssesi ile hayatını tehlikeye atan, önce kendisini değil, yavrusunu düşünen ulvi bir duygunun sebebi annelik duygusu değil midir?


Hani küçükken önünde koşarken iki ayak hareketimi takdir etmen, beni hiç korkutmadan dinleyerek hareket etmen, benimle konuşman, mutluluğumu paylaşman, beni takdir etmen yok mu ana. İşte sosyal hizmet uzmanları, psikologlar, doktorlar, bilim adamları senin yaptıklarının meğer sağlam kişiliğin ilk basamağı olduğunu, hamuru olduğunu söylüyorlar Ana.


İnsanı anlayabilmek için çok okumak lazım diyorlar ya ana. Yok ana yok. Ne olursa olsun önce insan olmak, duygulu olmak, merhametli olmak, sevgi dolu olmak gerekir. Sen hangi üniversiteyi bitirdin ki ana? Yoksa Sen… Evet, Sen belki okul sıralarında oturmadın. Ama sen duygularını yitirmedin, bozulmadın, gönül iklimine hep önem verdin, hayat mektebinde yetiştirdiğin tecrübeleri bizlere alfebe edindirdin.


Birçok şeyde, doğrularımda senin ellerin gizli, can çekişen insanlığa neyime lazım tavrı takınmamamdaki sır, senin duyguların. Birçok şeyde ve yerde senin ayak izlerin, hatıraların var ana. Hayatta bana en çok inananların başında da sen gelirsin ana. Hayatın hangi aşamalarında ve zamanlarında anneler aranmaz ki?
Ah ana, ahhh!


Mayın tarlalarındaki benlik tuzaklarında, ikiyüzlülüğün kol gezdiği meydanlarda, sırtı sıvazlayan sahte dokunuşlarda, sırıtan sahte yüzlerde, hırsların kural tanımadığı şöhret ve mal yarışlarında, zulmün kol gezdiği sınır tanımayan dünyalarda herzamankinden daha çok senin desteğine, şefkatine, duana ihtiyaç duyuyorum ana. Karnın doymayacağı yer açlığını bir hissederse vay haline! Üstelik canavar ısırdığı yerin kirasını bile isteyecek kadar yüzsüz Ana.


Ah Anacığım! Senin gül kokan karekter şeman çizilmemek için çok zorlanıyor. Senin herşeyden önce onurlu bir hayat parolan çok örseleniyor. Kime güvenerek sırtını yaslayasın ki? Ağaçlar çürük, duvarlar yıkık, insanlar cesaretsiz mi cesaertsiz, bir o kadar dünyası kendisi ile sınırlı. İnsana, merhamet eden yok, düşene el uzatan ikinci bir hesabı varsa el atıyor sanki. Yeter ki düşme bu hayat virajlarında, öyle savrulursun ki, kimse arkasına bir dönüp bakmıyor, şefkat alıcı bulmuyor bu yollarda anne.
Yaşanılan korkunç tablolar karşısında duygular da bir o kadar ürkek ve karmaşık. Havalar soğuk ve karanlık, üşümemek mümkün değil bu iklimde. Ta yüreğimin ötesinde, kalbimin derinliklerinde senin şefkatli kollarını, sıcaklığını, bir o kadar beni güçlü tutacak duanı arıyorum Anne.


Teknoloji ne kadar ilerlese, sesin çok yakından gelse, görüntün karşımda bile olsa hiçbirşey senin sıcaklığını vermiyor anne. Senin küçükken saçımı okşayan o sevgi dolu ellerini, başımı koyduğum merhamet dolu kucağını ne kadar büyüsem de özlememek mümkün mü Anne? İyi ki varsın, hayattasın ve iyi ki benden razısın.


Sevgiyi, aşkı bile değişik kalıplara koydular. Aşk ve sevgi sözcükleri eskisi gibi masum değil ana. Ama sen gönlümün sevgilisi, hayatımın canlılık dolu aşkısın. Seni bizlere veren Yüce Allah'a gönülden, ama gönülden şükürler olsun. Meğer sen neymişsin Annem!
Neler söylenmemiş, neler yazılmamış, neler bestelenmemiş ki anneler için. Benim için anneler günü, annelerin gönüllerinin huzurla dolduğu, bedenlerinin mutluluktan bir kuş gibi hafiflediği, gözyaşlarının nedeninin mutlulukla açıklanabildiği günlerdir. İşte bu anlamda Gönül Pınarım Anam’a 25.05.1995 tarihinde yazdığım şiirimi annem başta olmak üzere bütün annelere ithaf ediyorum.


ANA YÜREĞİ
Gece demedin gündüz demedin, soğuk sıcak nedir hiç bilmedin,
Yorgunluk, argınlık nedir bilmezdin, bana emeğin çoktur anam.
Hep yavrularının derdiyle yandın, sıkıntısız birgün bile bulamadın,
Dualarında hep bizleri andın,bana emeğin çoktur anam.

Mektep, medrese nedir görmedin, eğlence yerleri nerelerdir bilmezdin,
Elazığ-Ankara dışına hiç çıkmadın, bana emeğin çoktur anam.
Oğlun birgün hasta olunca, hele bir derdi sıkıntısı olunca,
Ah ettin vah ettin hiç yatmadın, bana emeğin çoktur anam.

Yer oldu baba, kardaş, bacı oldun, an oldu arkadaş oldun,
Benim hep derdimle dertlendin, bana emeğin çoktur anam.
Yücel öğrenci olarak Ankara’ya yol alır, anam arkamdan göz yaşı salır,
Gece- gündüz yatmaz hep beni anır, bana emeğin çoktur anam.

Yavrularından duyarsan iyi bir haberi, gülersin, sevinirsin, olursun dünya güzeli bir peri,
Mutluluk senin olsun Cennet haktır bedelin, bana emeğin çoktur anam.
Ana’m hasta diye Ankara’da nefesi zor alır, Oğlu biricik anası için parçalanır,
Yücel anasına hizmeti ile ne mutlu kalır, bana emeğin çoktur anam.

Zaman geldi Oğlu’n oldu asker, sandınız mı ki annemin dertleri biter,
Gece-gündüz kendini yer hep biter, bana emeğin çoktur anam.
Ana’m ömrün hayırla uzun olsun, dünyaların Cennet, ebedi mekanının da Cennet olsun,
Oğlun senin, hizmetkarın, kölen olsun, bana emeğin çoktur anam.

İyi şeyler hep seninle olsun, herzaman yüzün gül gibi olsun,
En kötü günün, en iyi günün olsun, bana emeğin çoktur anam.
Duanı esirgeme ne olur benden, sana istediğimi yapamadım, özür diliyorum senden,
Ne olur ne istersen emret benden, bana emeğin çoktur anam.

Sevgin ne büyük ah güzel annem, kalbimde varsın sonsuz gül bahçem,
Ah ölmeden sana tam hayırlı bir evlat olabilsem, bana emeğin çoktur anam.
Zaman gelir günler sayılır, vatan borcudur bu, birgün sayılır,
Sana vardığım gün herşey bitti sayılır, bana emeğin çoktur anam.
Asteymenden Annesine
Fedakarlığın, sınırsız sevginin adresidir anneler.


Aramızdan ayrılan, ebediyete göçen, bu vatan, millet ve değerleri için kendini feda eden annelerimizi rahmet ve minnetle anıyorum. Şefkat Kahramanları olan anneler adına başta Annemin, şehit annelerimizin ve bütün annelerimizin ellerinden öpüyor, dualarında unutulmamak dileği ile kucak dolusu en kalbi sevgi, saygı ve muhabbetlerimi arz ediyorum.
Anneler ağlamasın artık.


yucelcan23@hotmail.com


TAZİYE: Mollakendi’nin Güzide Ailelerinden Olan Kızılkaya Ailelesinin Kıymetli Evlatları Ufuk Kızılkaya Hakkın Rahmetine Kavuşmuş. Babası Yaşar Kızılkaya’ya, Gönül Dostu Nizamettin Kızılkaya’ya, Kederli Ailesine ve Yakınlarına Sabırla Başsağlığı İle Rahmetler Diliyorum, Mekânı Cennet Olsun.
Yine Elazığımızın Medarı İftiharı Olan Berika Ablamızı Da Ebediyete Yolladık. Kızları Başta Olmak Üzere Yakınlarına Sabırlar, Kendilerine De Rahmet Diliyorum.